آنچه در ادامه خواهید خواند، بخشی از تلخیص (خلاصه سازی و ساده سازی) صاحب وبلاگ مشهود از کتاب «آداب نماز» امام راحل است، تلخیصی که کوشیده شده تا عملی ترین نکات را مد نظر قرار دهد:
* قبولی سایر عبادات در قبولی نماز است اگر نماز قبول نشود سایر عبادات هیچ اند هرچند با کیفیت به جا آورده شده باشند.
* عمده مانع حضور قلب، فرّار بودن قوه خیال است و راه درمان این مسئله این است که انسان تلاش کند تا خیال خود را در عمل حبس کند یعنی در نماز هر زمان که متوجه شد که خیال او از چنگش گریخته سعی کند تا همان لحظه آن (خیال) را متوجه سکنات و اذکار و مفاهیم نماز کند. این کار ابتدا سخت است ولی نباید نا امید شد. در اوایل امر ممکن است هرچه تلاش کنیم که خیال را مهار کنیم، نشود و دائما فرار کند، اما رفته رفته و تدرجاً در عبادات آتی، هرزه گردی خیال در نماز، درمان می شود که این درمان مستم صبر از جانب نماز گزار است. در هر حال سختی این کار در ابتدای امر، نباید ما را از ادامه تلاش مأیوس کند.
* لازمه سلوک، انقطاع امید از خود و توجه مطلق به الطاف و عنایات حضرت حق و طلب دستگیری و کمک از او (همراه با تضرع به درگاه او با جدیت تمام) است.
* 70 بار در روز آمرزش بطلب از حضرت حق (تکرار ذکر استغفار).
* یکی از برکات صدقات، کم شدن حب و علاقه ما به دنیاست. در هر موردی (از ثروت، قدرت، علم و.)اگر صدقه بدهیم از حب ما نسبت به دنیا کم خواهد چون اینها همه مظاهر دنیایی اند.
* برای تطهیر باطن لازم است تطهیر ظاهر و تطهیر ظاهر حاصل نشود جز به گردن نهادن به احکام الهی.
* تطهیر اساسی باطن، جز به قطع تعلق از ماسوی الله محقق نگردد که راه آن، تفکر در احوال معنوی و باطنی انبیاء و اولیای کامل و مقامات ایشان است.
* آب، کلید تقرب است و هنگام وضو متوجه آن شو و به طهارت آن توجه کن که بواسطه آن، حضرت حق بساط رحمت خویش، گسترد.
* سالک 4 دستور کلی را باید در نظر داشته باشد. الف) معامله صحیح با قوای داخلیه و اعضای خود (رعایت احکام الهی). ب) معامله صحیح با خلق (آن سان که در شأن هر گروه از خلق است). ج) معامله صحیح با خدا به طور خالص و بی غل و غش و ناخالصی. د) پاکیزه کردن دل به وضو (دائم الوضو بودن، صو گرفتن همراه خشوع و حضور قلب)
* در وقت وضو باید متوجه این مسئله باشی که در محضر حضرت حق باید باشی.
* در هنگام غسل نیز هرآنچه در زمان وضو در نظر می آوری در نظر آور.
* چون باطن متاثر از ظاهر است انسان باید تمامی ابزار و مظاهری را که او را از حق غافل و در روح اثر دارد ترک گوید و این طور فکر نشود که مثلا فریب شیطان همواره در پس لباس زیبا نهفته است بلکه ممکن است مثلا لباس مندرس هم وسیله فریب انسان شود.
*حب دنیا و حب نفس را باید با تضرع و زاری و مناجات از دل بیرون کرد و نیز با تفکر در مبدا و معاد.
* معنای حقیقی لا اله الا الله که در اذان نیز آمده است ، «لا مؤثر فی الوجود الا الله» است. نمازگزار بایستی به این معنی از ذکر تهلیل، اعتقاد داشته باشد و نیز معتقد باشد به فقر و وابستگی ذاتی همه کائنات به خدا و باید تلاش نمود تا همه این معتقدات را از حد اعتقاد عقلی یا لقلقه زبانی، عبور داده و به قلب رساند (به اعتقاد قلبی مبدل نمود). نفوذ دادن دو فقره فوق به قلب از لطایف عرفانی است و این مسئله حادث نشود جز با مجاهدت و خلوت با خدا و مطالبه از او و معاشقه با او در این خلوت ها
* رسوا مکن احدی را چنانکه حق را رسوا نفرموده و به عیب خود مشغول و متوجه باش تا درِ اصلاح نفس به روی تو گشاده گردد که مادامی که نسبت به گناهان خود فراموش کار باشی رستگاری برای تو هرگز حاصل نشود.
* دربحث عبادات 3 معرفت را باید به قلب باوراند: 1- ما از عالم اعلی به عالم سفلی (زمین) فرستاده شده ایم و این ارسال به جهت سلوک اختیاری است تا هرکس که علاقه مند بود خود را مجدد به اصل خود بازرساند. و این علاقه مندی، همان علاقه مندی خدا در مورد انسان است.2- قوای ظاهری و باطنی، همگی سجده گاه جنود رحمانیه است و نباید این مسجد به تصرف ابلیس، پلید و آلوده گردد. 3- حفظ قوای قلبیه و غیبی سالک، که محل آن در روح و نفس است، از پلیدی ها، سخت تر از حفظ قوای ظاهری است و اگر این قوا آلوده شد کل حیطه وجود درگیر آلودگی خواهد شد (مانند نجس شدن ظرف آبی، بزرگ از قطره خونی، اندک).
درباره این سایت