آنچه در ادامه خواهید خواند، بخشی از تلخیص (خلاصه سازی و ساده سازی) صاحب وبلاگ مشهود از کتاب «آداب نماز» امام راحل است، تلخیصی که کوشیده شده تا عملی ترین نکات را مد نظر قرار دهد:
* در هر لحظه از حیات، بدان که شیطان در کمین است و آماده برای نفوذ در باطن تو.
* نماز اول وقت و همراه با اقامه حدود آن، ارزش معنوی دارد و اگر از اول وقت گذشت و حدودش رعایت نشد در عین حال که واجب هم باشد، ضلالت می آفریند چرا که در این حالت نماز، شخص را نفرین می کند.
* اول باید در انجام عبادات، عبد و تسلیم بود و سپس انتظار طی درجات باطنی را داشت و تسلیم به معنای در نظر داشتن ذل (خواری، عجز و حقارت) بنده و عز و کبریایی حق می باشد.
* در هر مرحله از سلوک باید از خودخواهی و انانیت و خودبزرگ بینی احراز کرد.
* باید در نماز خشوع و تضرع داشت چرا که این خشوع بهترین راه وصول به مقام خشوع نسبت به خداوند است. تلاش کن در تمام نماز این حالت حفظ شود و خشوع کیفیتش مانند تسلیم است.
* بکوش و از کیفیت نماز، مراقبت کن تا لذت مناجات به طور دائمی شامل حالت شود.
* کم کم باید تلاش شود تا خشوع در تمام حالات حیات با ما باشد و نیز در فکر و عقل ما تا در قلب و روح ما نیز وارد شود. دائما باید متذکر کمال خدا و عیوب و نقص های خود به خویشتن باشیم.
* نماز بدون طمأنینه قلبی اثر ندارد و راه کسب این مهم، کثرت ذکر است البته با آرامش، همراه با توجه و حضور قلب کافی.
* مداوم قرآن بخوان در هر فراغت، کم یا زیاد.
* در جمیع احوال و در همه مراحل کمال، سوء ظن کامل به خود و امید کامل به خدا داشته باش هیچگاه نفس را سر خود رها نکن چه بسا که اندک مسامحه ای انسان را مغلوب پلیدی ها کند.
* در هر مرحله تضرع و زاری به درگاه خدا جهت دست گیری او از ما فراموش نشود.
* بکوش تا از سر نشاط و فرح، عبادت کنی نه کسالت و اکراه.
* عبادت همراه با کسالت نزدیک است که بشر را به کلی از ذکر حق منصرف کند.
* هرچه از جوانی فاصله می گیری باید ریاضات نفس را افزایش دهی. چرا که هر چه مسن تر شوی اراده تو رو به ضعف می گذارد برای حفظ اراده خود و کنترل نفس، لازم است تا تدریجا بر شدت ریاضات، بیافزایی.
* اذکار نماز باید به قلب تفهیم شود چه فهمی که از سطوح بالای فهم است چه فهم در حد اینکه نماز شکر خداست و عبادت و اطاعت حق است.
* علامت تفهیم، نشاط هنگام ذکر و مرتفع شدن کسالت هنگام عبادت است.
* اگر حضور قلب در عبادت از میان رفت و قلب، غافل بود از شرایطی که در آن هست و اذکاری که بر زبان می راند، این عبادت تاثیر معنوی نخواهد داشت بلکه روز به روز بر ظلمت نفسانی ما افزون کند.
* دقت و تعمق در احوال اولیا و انبیا و ائمه برای بهبود وضعیت باطن، امری لازم است.
* امروز که جوانی و اراده مستحکم تری داری با نفس و شیطان وسوسه گر بجنگ و فریب او را مخور که وعده اصلاح در ایام پیری را می دهد؛ ایامی که اراده، تضعیف شده است.
* برای رسیدن به شفاعت شافعین باید رابطه را با ایشان حفظ کرد و در کیفیت اعمال و عبادات، خود را «حتی المقدور»، به ایشان شبیه کرد.
* نمازهای نافله تتمیم کند نقص نمازهای واجب را.
درباره این سایت